ქალაქი ალგარი სამხრეთ ესპანეთში ეძებს Იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობა სტატუსი დაიცვას და გააცოცხლოს თავისი ძვირფასი ჩვეულება გარე მეზობლების შეკრებებზე ზაფხულის მღელვარე ღამეებში, რომელსაც მისი აზრით ინტერნეტით დაფუძნებული სოციალური ქსელები ემუქრება.
როგორ მოვკლათ მცენარის ტკიპა
მზის ჩასვლა ახლოვდება და მთებიდან გაცივებული ჰაერი და მიმდებარე ბუნებრივი პარკი ამსუბუქებს დღის სიცხეს, სოფლის მოსახლეობა იწყებს სკამებისა და მაგიდების გამოტანას სახლების გარეთ და ისვრის ნიავს, თამაშობს ბარათებს ან უბრალოდ წყნარდება.
ბავშვები ხშირად უერთდებიან უფროსებს, მაგრამ თინეიჯერული სახეები ცოტაა. ალგარის მერი ხოსე კარლოს სანჩესი იმედოვნებს, რომ ის შეიცვლება, რადგანაც იუნესკოს განაცხადის მხარდასაჭერად გამომავალ სოფლებში გაწევრიანებისკენ მოუწოდებს.
ზარის ამოქმედებიდან ორი კვირის შემდეგ და როდესაც ტემპერატურა ესპანეთის რეკორდულ დონეს უახლოვდება სამხრეთ ესპანეთში, ის ამბობს, რომ გაუკვირდა, რომ არავინ იპოვა შიგნით, ყველა ქუჩაში, რაც აძლიერებდა ამ ინიციატივას და სურდა ალგარი კაცობრიობის არამატერიალური მემკვიდრეობა ყოფილიყო.
იდეა არის ხელი შეუშალოს სოციალურ ქსელებს პოპულარული ტრადიციის დასრულებაში, რომელიც სანჩესს ბავშვობიდან ახსოვს, როგორც მხიარულ გასართობად ალგარის ოჯახებისა და მეზობლებისთვის.
Როდესაც სოციალური ქსელები ბუმი მოხვდა, ყველა იყო სოციალურ ქსელში. ახლა მე ვფიქრობ, რომ ხალხი იწყებს ამის დატოვებას ცოტათი პირისპირ ურთიერთობისათვის, პირადად საუბრისთვის ... ის, რასაც ჩვენ ვცდილობთ მივაღწიოთ არის ჰარმონია და კეთილგანწყობა და დავუბრუნდეთ ტრადიციულ გზას, თქვა მან.
გარეთ ჯდომა ასევე ხელს უწყობს ენერგიის დაზოგვას, დასძინა მან, მნიშვნელოვანი ფაქტორი ესპანეთში, სადაც ელექტროენერგიის ფასი ამ კვირაში რეკორდულად გაიზარდა, ნაწილობრივ კონდიციონერის მოხმარების გაზრდის გამო, სითბოს ტალღის ფონზე.
(მოხსენება ჯონ ნაზკასა და მარიანო ვალიადოლიდის მიერ; წერა ანდრეი ხალიპის მიერ; რედაქტირება კლარა-ლაილა ლაუდეტისა და ანგუს მაკსვანის მიერ)